Begin vorige eeuw kwam mijn opa vanuit Friesland naar Limburg, op zoek naar een beter leven. Beneden in de gangen van de Hendrik heeft hij kameraden gemaakt voor het leven. Als ik met mijn opa over de markt liep, leek het of hij heel het dorp kende. Overal een praatje en het duurde uren, voordat ik bij de kraam met reibekuchen kwam.
Een kameraadschap tussen verschillende culturen en achtergronden van hardwerkende mensen. Voor mij is dit gevoel diep ingeburgerd in Limburg. Een gevoel van solidariteit en een beetje ons tegen de rest.
Ieder dorp een eigen dialect en toch verstaan we elkaar. Mensen die naar de provincie komen, die ongemerkt het dialect overnemen.
Als ik shoarma ga halen wordt ik steevast begroet met “alles jod jong”. De generatie koempels is aan het uitdunnen, maar hun erfenis laat ze achter. En iedereen die in Limburg komt, wordt opgezogen in een provincie die gebouwd is op kameraadschap.
Solidariteit is de hoeksteen van de Limburgse samenleving. Geen mooier gevoel voor een import-Limburger wanneer je kunt zeggen: “Enne?”, en het antwoord al weet. Zonder veel te zeggen begrijpen we elkaar, verbonden met “óch enne”.
Marco Dubbelt
Kandidaat Provinciale Staten PvdA Limburg
Burgercommissielid PvdA Kerkrade
